Ինչի՞ն հավատալ քթի՞ն, թե՞ աչքերին

Ծաղրածուն դատավորի մոտ էր, երբ դատավորի մոտ մտավ մի կին: Նրա դեմքը փակ էր, երևում էին միայն շատ գեղեցիկ աչքերը: Կինը լաց եղավ և սկսեց բողոքել, որ իրեն  նեղացրել են:

Այդ ժամանակ ծաղրածուն ասաց դատավորին.
— Հավատա նրան: Միանգամից երևում է, որ նա դժբախտ հոգի է: Նրա աչքերը վկայում են, որ նրան նեղացրել են:
Երբ  ծաղրածուի խոսքերով ոգևորված կինը բացեց դեմքը, պարզվեց, որ նա տհաճություն առաջացնող քիթ ունի՝ տափակ:
-Օ՜, ոչ, տե՛ր իմ, մի՛ հավատա նրան: Չնայած նրա աչքերը վկայում են նրա դժբախտ լինելու մասին, բայց քիթը ցույց է տալիս, որ նա խաբում է և ամեն ինչում մեղավոր է: Չարժե, որ նրան խղճաք։

Թարգմանությունը ռուսերենից՝ Մառա Մկրտչյան

Հնդկացիների Օրիա ցեղի առաջնորդի նամակը

Հնդկացիների Օրիա ցեղի առաջնորդի նամակը Ինձ համար միևնույնն է՝ ինչպես ես դու վաստակում ապրուստդ։ Ես ուզում եմ իմանալ՝ ինչից է ցավում քո սիրտը։ Համարձակվու՞մ ես արդյոք դու երազել այն մասին, որ իրականանա քո ամենամեծ ցանկությունը։ Ինձ համար միևնույնն է, դու քանի տարեկան ես։ Ես ուզում եմ իմանալ, կարո՞ղ ես արդյոք դու համարձակվել և ծիծաղելի երևալ հանուն սիրո, հանուն երազանքի, հանուն արկածի, որը մարդիկ անվանում են կյանք։ Ինձ համար միևնույնն է, կենդանակերպի ո՞ր նշանի տակ էր լուսինը քո հորոսկոպում, և ի՞նչ մոլորակներ էին նրան շրջապատում։ Ես ուզում եմ իմանալ, կարողացե՞լ ես դու արդյոք ընկալել դժբախտությունը, սուզվե՞լ ես արդյոք տխրության անդնդի հատակը։

Սովորեք ապրել բաց սրտով

Ուսուցիչը աշակերտներին հարցրեց:

— Ինչու՞ է պատուհանը ջարդվում, երբ քարով հարվածում ես:

— Որովհետև քարը ծանր է,- պատասխանեց առաջին աշակերտը:

— Որովհետև ապակին փխրուն է,- ասաց երկրորդը:

— Որովհետև հարվածը և ուժգին էր և դիպու, — ասաց երրորդը:

— Ձեզնից ոչ ոք ճիշտ չպատասխանեց,- աաց ուսուցիչը: — Որովհետև պատուհանը փակ էր։

Սովորեք ապրել բաց սրտով և ոչ մի թշնամու նետ չի կոտրի այն ՝ անցնելով հոգու բարակ հյուսվածքով:

---

Թարգմանությունը ռուսերենից՝ Հայ Պետրոսյանի

Կա՞ կյանք մահից հետո

Մի իմաստունի հաճախ հարցնում էին.

— Ուսուցիչ, ի՞նչ կլինի մեզ հետ մահվանից հետո:

Ծերուկը միայն ժպտում էր ու ոչինչ չէր ասում: Մի անգամ աշակերտները որոշեցին պարզել, թե նա ինչո՞ւ այդ հարցին երբեք չի պատասխանում.

— Իսկ դուք նկատե՞լ եք, որ մահվանից հետո կյանքը հետաքրքրում է նրանց, ովքեր չգիտեն, թե ինչ անեն այս կյանքի հետ, -պատասխանեց ծերուկը: — Նրանց ընդամենը պետք է ևս մեկ կյանք, որը նրանք  կարողանան ապրել նույքան անիմաստ, ինչքան առաջին կյանքը:

— Այնուամենայնիվ,  կա՞ արդյոք  կյանք մահից հետո, թե՞ ոչ, — ասաց աշակերտներից մեկը:

— Արդյո՞ք կա կյանք Մինչև մահը՝ սա է հարցը.- պատասխանեց իմաստունը:

Одного мудреца часто спрашивали: -«Учитель, что будет с нами после смерти»? Старец только посмеивался, но ничего не отвечал. Однажды ученики решили допытаться, почему он никогда не отвечает на этот вопрос.
— А вы не замечали, что загробной жизнью интересуются именно те, кто не знает, что им делать с этой? — ответил старец. — Им просто нужна ещё одна жизнь, которую можно было бы прожить так же бестолково, как и первую.
— И всё-таки, есть жизнь после смерти или нет? — упорствовал один из учеников.
— Есть ли жизнь ДО смерти, — вот в чём вопрос. — ответил мудрец.

Թարգմանությունը՝ Հայկ Պետրոսյանի

Երեք ծիծաղելի ցանկություն

Մի  շատ աղքատ փայտահատ կար։ Նրա բախտը երբեք չէր բերում։ Մի օր, երբ նա աշխատում էր , մի անծանոթ մարդ եկավ և ասաց.-Ես քեզ կնվիրեմ  երեք ցանկության իրականացում։ Ցանկացիր երեք բան, և կստանաս դրանք։ Բայց,  շատ արագ մի՛ խնդրիր։ Լա՛վ մտածիր և նոր ցանկությունդ հայտնիր։

Եվ անծանոթը գնաց։ Փայտահատը զարմացած էր, բայց  շատ ուրախ , քանի  որ առաջին անգամ էր ,որ կարող էր ցանկությունը հայտնել։ Նա վերսկսեց իր գործը և ապա որոշեց տուն գնալ։

-Ես պետք է լավ մտածեմ։ Ես չեմ կարող խնդրել՝ ինչ պատահի։ Սա շատ կարևոր է։  Ես պետք է խոսեմ կնոջս հետ՝ մինչ որոշումս կայացնելը։ Փայտահատը եկավ տուն։ Նա բացեց դուռը, նրա կինը տանն էր։ Նա պատմեց կնոջը իր պատմությունը, և կինը խորհուրդ տվեց նրան սպասել։

Աղոթքը

Կա շատ հայտնի պատմություն մի  գյուղացի սիրահարած աղջկա մասին՝ Պենդջաբա գյուղից։ Այդ աղջիկը մի օր մտածմունքների մեջ ընկած անցնում էր դաշտով, երբ մի կրոնավոր մարդ աղոթում էր։ Կրոնը արգելում էր քայլել այն տարածքում, որտեղ աղոթում էին։ Երբ գյուղացի աղջիկը վերադառնում էր, կրոնավոր մարդն ասաց նրան։
— Ինչքան վատ վարվեցիր, անհասկացող աղջիկ, չէ՞ որ  մեծ մեղք է քայլել այն տարածքում, որտեղ մարդը աղոթում է Աստծուն։
Աղջիկը կանգնեց և մեծ տարակուսանքով հարցրեց․
-Դուք ի՞նչ նկատի ունեք աղոթք ասելով։
-Աղո՞թք,- բացականչեց նա,- ի՞նչ է, չգիտե՞ս,  հիմար աղջիկ, թե ինչ է աղոթքը։ Դա Աստծո հետ խոսակցությունն է։ Աղոթել, նշանակում է մտածել Աստծո մասին և խոսել Նրա հետ։
Աղջիկն ասաց․
— Տարօրինակ է։ Այդ ինչպե՞ս դուք կարողացաք նկատել ինձ, երբ մտածում էիք Աստծո մասին և խոսում էիք Նրա հետ։ Երբ ես անցնում էի այս տարածքով, ես մտածում էի իմ սիրելիի մասին և ինքս իմ մեջ խոսում էի նրա հետ։ Այդ պատճառով էլ ես Ձեզ ընդհանրապես չնկատեցի։

Թարգմանությունը՝ Կարինե Գոմցյանի

Սկսի՛ր սիրելուց

Ճշմարտություն փնտրողը եկավ Սուրբ Ռամանուջիի մոտ և ասաց.
— Օգնի՛ր ինձ գտնել  դեպի Աստված տանող ճանապարհը:
Ռամանուջին ուշադիր նայեց նրան եւ հարցրեց․
— Ասա՛ ինձ, դու կյանքում սիրե՞լ ես ինչ-որ մեկին:
Փնտրողը պատասխանեց.
— Ուսուցի՛չ, ես չեմ հետաքրքրվում աշխարհիկ գործերով։ Ես փնտրում եմ  դեպի Աստված տանող ճանապարհը:
— Մի՞թե դու երբեք չես սիրել կնոջը, մի՞թե դու երբեք չես սիրել երեխային:
— Ես քեզ արդեն ասել եմ, որ սովորական աշխարհիկ մարդ չեմ։ Ես մարդ եմ, ով ցանկանում է ճանաչել Աստծուն։ Ունայն կյանքն ու ունայն զգացմունքներն ինձ չեն հետաքրքրում։ Ես երբեք չեմ սիրել ինչ-որ մեկին։
Ռամանուջին տխուր ասաց․
— Այդ դեպքում դու չես կարող գտնել դեպի Աստված տանող  ճանապարհը։
Դու հարցնում ես ինձ, թե ինչպե՛ս հասնես աստիճանների վերջին հարթակին, իսկ ինքդ դեռ ոտք չես դրել առաջին աստիճանին ։ Գնա՛ և սիրի՛ր մեկին․ դա կլինի դեպի Աստված տանող քո առաջին քայլը:

Թարգմանությունը՝ Թերեզա Հակոբյանի

ՇԱՐՈՒՆԱԿԵ՛Ք ԹՌՉԵԼ

Եթե զինվորական օդաչուի թռիչքից հետո վերլուծվի թռիչքի մատյանը, ապա կպարզվի, որ գրեթե բոլոր որոշումները, որոնք օդաչուն թռիչքի ընթացքում ընդունել է, սխալ են։

Գրեթե բոլորը սխալ են, մարդի՛կ։
Ժամանակի ամեն պահին կարելի էր ընտրել մի փոքր բարձր անկյուն, մի փոքր ավելի արագություն, մի փոքր ավելի ճիշտ  բարձրություն վերցնել։

Եվ դա օդաչուներին ղեկին չնստեցնելու պատճառ չէ:
Ճիշտ մոտեցումը, որը սովորեցնում են օդաչուներին,  որոշումներ կայացնել շարունակելն է։
Դա որոշիչ կետն է։

Շարունակել ընդունել որոշումներ։ Շարունակել ինչ-որ բան անել։
Շարունակի՛ր թռչել։

Թարգմանությունը՝  Ջանիկյան Արթենիի

Կաթնաշոռը

Կար Մարիետտա անունով մի գյուղացի աղջիկ։ Աղջիկը միշտ օգնում է իր հարևան հովվին, և մեկ օր հովիվը նրան տալիս է կաթնաշոռ: Մարիետտան երջանկացած վերցնում է կաթնաշոռը, այն դնում է զամբյուղ մեջ, իսկ զամբյուղն էլ` գլխին։ Տուն գնալու ճանապարհին նա մտածում է․ «Հիմա ես կվաճառեմ կաթնաշոռը և կգնեմ այդ գումարով մի հավ։ Ապա, երբ հավը շատ ձվեր դնի, ես նրանք կվաճառեմ և այդ գումարով էլ կգնեմ մի նապաստակ։ Երբ նապաստակը ձագուկներ ունենա, նրանց կվաճառեմ և կգնեմ մի խոզ։ Նրան լավ կկերակրեմ, որպեսզի մի լավ գիրանա և նրան էլ կվաճառեմ ու կգնեմ մի կովի։ Եվ այդպիսով ես կաշխատեմ շատ գումար, որպեսզի գնեմ ինձ մի լավ տուն և գեղեցիկ հագուստլ և բոլորը կսկսեն ինձ ողջունել խոնարվելով։ Այսպե՛ս։»
Մարիետտան մոռանում է, որ կաթնաշոռը իր գլխին է, խոնարվում է և այն ընկնում է ու կոտրվում, հետն էլ իր բոլոր երազանքները։

Ուսուցչին ճանաչում են աշակերտներից

Ծնողներն ընտրեցին իրենց որդու համար ամենալավ ուսուցչին։ Առավոտյան պապիկը տարավ թոռնիկին դպրոց։ Երբ պապիկն ու թոռնիկը մտան դպրոցի բակ, նրանց երեխաներ շրջապատեցին։
— Ի՜նչ ծիծաղելի ծերուկ է, — ծիծաղեց մի տղա։
— Հե՛յ, փոքրիկ հաստլիկ, — ծամածռեց դեմքը մյուսը։

Երեխաները ճչում և թռվռում էին պապիկի և թոռնիկի շուրջը։ Ահա ուսուցիչը հնչեցրեց զանգը՝ հայտարարվելով դասի սկիզբը, և երեխաները վազեցին։ Պապիկը համոզված բռնեց թոռնիկի ձեռքը և դուրս գնաց։
— Ուռա՜, ես չեմ գնալու դպրոց, — ուրախացավ տղան։
— Կգնաս, բայց ոչ այստեղ, — վրդովված ասաց պապիկը. — Ես ինքս կգտնեմ քեզ համար դպրոց։