Ինչո՞ւ են մարդիկ բղավում

Մի անգամ Ուսուցիչը աշակերտներին հարցրեց.

— Ինչո՞ւ են մարդիկ կռիվների ժամանակ բարձրացնում իրենց ձայնը։

— Միգուցե նրանց համբերության բաժակն է լցվում, — հավելեցին աշակերտները։

Արկածներ երկնային գրասենյակում կամ ինչպես ես սովորեցի երազել

Մի օր, քայլելով շողշողացող փրփրացող սերֆի երկայնքով, հանկարծ մեծ ցանկություն զգացի ինձ հետ վերցնել օվկիանոսի մի կտոր, որպեսզի մենք միշտ միասին լինենք, միշտ մոտիկ…
Բայց ինչպե՞ս կարող ես քեզ հետ վերցնել օվկիանոսը:

Ես սկսեցի մտածել…
Ինչպե՞ս կարող եմ դա անել: Իսկ ի՞նչ կարող է դա լինել։
…Իսկ եթե դա ջրի էներգիան կրող խիճ է, թափանցիկ կանաչ զմրուխտ…

Ratatouille մուլտֆիլմի թարգմանությունը

-Là, c’est moi. Il est clair qu’il y a quelques petites choses à revoir dans ma vie. Qu’est ce qui ne va pas? Primo, je suis un rat. Autrement dit, la vie est dure. Secondo, j’ai un odorat un un sens du goût extrêmement développés…Farine, oeuf, sucre…une touche de vanille. Oh, un zeste de citron!

-Ահա և ես։ Հասկանալի է, որ իմ կյանքում վերանայելու մի քանի բան կա։ Իսկ ի՞նչ է պատահել։ Նախ, ես առնետ եմ։ Այսինքն՝ կյանքը բարդ է։ Երկրորդը՝ ունեմ չափազանց զարգացած հոտառություն և համ․․․ ալյուր, ձու, շաքարավազ․․․ վանիլի հպում։ Օ՛, կիտրոնի կեղև։

Առակ ամենակարևոր հարցի մասին

Այդ օրը, ասես դիտմամբ, ամեն մի այցելու ուսուցչին տալիս էր միայն մեկ՝ ամենագլխավոր հարցը. «Ի՞նչ կլինի մահից հետո»։

Ուսուցիչը միայն ժպտում ու չէր պատասխանում։