Առակ ամենակարևոր հարցի մասին

Այդ օրը, ասես դիտմամբ, ամեն մի այցելու ուսուցչին տալիս էր միայն մեկ՝ ամենագլխավոր հարցը. «Ի՞նչ կլինի մահից հետո»։

Ուսուցիչը միայն ժպտում ու չէր պատասխանում։

Այնուհետև աշակերտները հետաքրքրվեցին, թե ինչու է նա շարունակ խուսափում պատասխանից։

– Նկատե՞լ եք, որ նրանք, ովքեր չգիտեն, թե ինչ անել այս կյանքի հետ, հետաքրքրված են հետագա կյանքով: Նրանց պետք է ևս մեկ կյանք, որը հավերժ կտևի, — պատասխանեց Ուսուցիչը:

– Այդուհանդերձ, մահից հետո կյանք կա՞, թե՞ ոչ։ – համառեց ուսանողներից մեկը:

-Կա՞ կյանք մահից առաջ․ դա է հարցը, — մատնանշեց Ուսուցիչը:

Թարգմանությունը՝ Մարիաննա Մանուկյանի

В тот день, как нарочно, каждый посетитель спрашивал учителя только об одном, самом главном вопросе: «Что будет после смерти?»
Учитель только улыбался и ничего не отвечал.
После ученики спросили, почему он все время уклонялся от ответа.
– Вы замечали, что загробной жизнью интересуются именно те, кто не знает, что делать с этой? Им нужна еще одна жизнь, которая длилась бы вечно, – ответил Учитель.
– А все-таки, есть жизнь после смерти или нет? – упорствовал один из учеников.
– Есть ли жизнь до смерти, вот в чем вопрос, – заметил Учитель.